Kemankeş grubunun kavsi adayları loncalaşıyor mu?

Takip edenlerin bildiği üzere Kemankeş yazışma grubundaki yay yapımcıları grubun yay yapımı ile ilgilenmeyen üyelerinin posta kutularını işgal etmemek amacıyla ayrılarak [email protected] adı altında yeni bir grup kurmuşlardı. Bu gruba Kemankeş ten bazı arkadaşlar da gelişmeleri takip etmek amacıyla üye oldular. Bu takipçilerin dışında yaklaşık kırk kişi yay yapımı ile ilgili bilgi edinmek amacıyla gruba üye olmuştu. Üyelerden bir kısmı bu süre zarfında değişik aşamalarda gelişme sarf ettiler. Gelişmelerin takibi ve üyelerin teşviki amacıyla bir mertebelendirmeye ihtiyaç hasıl oldu. Kavsi grubunun isim babası ve kurucusu Dr.Y.Metin Aksoy’ un yaptığı mertebe sistemi grup üyeleri ile tartışılarak son şekli verildi ve Kemankeş sitesinde düzenli olarak gözden geçirilip yenilenmek üzere yerini aldı. Liste ile yeni başlayacakların bulundukları yere en yakın olan kavsi adayına ulaşıp bilgi alması da planlanmıştır. Konuyla ilgili olarak Kavsi adayları listesinden görüş belirtenler de oldu.

Yaklaşık iki yıl önce bir arkadaşımın makaralı yayıyla okçuluk sporuyla tanıştım. Aslında makaralı yay bana pekte sıcak gelmemişti. Bir yıl kadar önce internette kemankeşlik hakkında bir grubun olduğunu ve bu insanların arasında yay yapan insanların bulunduğunu öğrendiğimde kalbim heyecanla çarpmaya başlamıştı. Bugün hala o günkü gibi heyecanla çarpmaya devam ediyor. Şimdi sayın hocam Dr.Yaşar Metin AKSOY' un talebesi olarak yay yapımı ve araştırmaları üzerinde çalışıyorum. Sayın hocam tarafından Türk yayı yapımı ile ilgili aktarılan bilgileri harfiyen uygulama gayreti içerisindeyim. Yay yapım çalışmaları yanında ok yapımı ve zihgir yapımı ile de uğraşıyorum. Kendi çapımda katıldığım yurt içi ve yurt dışı organizasyonlarda ülkemizi ve ata sporumuzu tanıtmaya çalışıyorum. Yay yapımcıları olarak malzeme konusunda sıkıntılar yaşamaktayız. Bu sıkıntıların bir gün aşılacağını ümit ediyorum. Amacım kavsi ecdadın yolu üzere gidip onların yaptığı mükemmellikte yaylar yapabilmek. Edindiğim bilgi ve görgüyü bu konuda meraklı insanlara aktarabilmeyi fazlasıyla arzuluyorum. Türk yayı ve okçuluğunun gelişiminin bu işi yapan insanların fazlalığıyla doğru orantılı olduğunu düşünüyorum.
Katalog çalışmasının bu konuda çalışan kişilere ulaşmak açısından önemli olduğunu düşünüyorum. Şimdiye kadar Türk yayı ile ilgili çalışan insanların varlığı bile bilinmezken böyle bir katalogla bu işin ciddiyeti kamuya aksettirilmiş oldu. Bundan sonra da bu işin devamının gelişerek geleceğine inanıyorum.
İlkay DEMİRHAN (veteriner hekim)

Öncelikle bugüne kadar ülkemizde ki en çaplı ve en ciddi ilk Türk Yayı gurubunun bir üyesi olduğumuz için çok memnunuz. Heyecan, samimiyet ve azim kokan mesajları okudukça tatlı bir tebessüm ve biraz da gıpta ile ile izlemekteyim.
Bu gurupta paylaşılan her deneyim eminim ki ilerde çok daha güzel ve kalıcı işlerin yapılmasını sağlayacaktır.
Tüm kavsi gurubunu candan tebrik eder başarılarının daim olmasını dilerim.
TURGAY TÜMKE (tekstilci)


Kemankeş gurubu içinde ondan daha küçük bir guruptular. Daha sonra teknik ihtiyaçtan dolayı ayrılıp kendi gruplarını kurdular. Ben ve birçoğu bir ile bir buçuk yıl içinde yazışmaya başladık. Ancak bir kaçı 3-5 yıldır tanışıyordu. Bir gün yirmi kişilik bir listede kendilerini saymalarını ustaları kabul ettikleri insana söylediler. Aslında daha fazlaydılar ama bir ölçü koydular. Boynuza, tutkala, ağaca , kalıba ,sinire vs elini sürmek zamanını vermek, uygulamak, kısacası yayı düşünmek ve yapmak aşamasında olmak diye ölçülendirince sayıları yirmiye indi. Başkalarını bilemem ama ben bir gün Y.Metin Aksoy’a “hangi aşamada ve kaç kişiyiz bir bakın sayın hocam ve mümkünse az çok bir kategori oluşturarak ne durumdayız hepimiz birbirimizi bilelim” demiştim.
Kanaatimce işte bu liste bu ihtiyaçtan doğdu. İyi de oldu. Hayırlara vesile olsun…
Liste gerekliydi. Aşağısı yukarısı diye çok düşünecek bir şey de yok. Kavsilik sonuçları bakımından maddiyat değil ruhiyat meselesi. Oturup bu hayat karşısında sızlanıp dırlanıp,”şen değil gönlüm şen değil” diye mırıldanmak yerine, gönlümüz çocuklar gibi şen olan bir işle alakalanmıştır artık. Zaman zaman da hiçbir şey düşünmediğim anlar oluyor bir yaydan başka. İçinden geldiğimiz atalarımızın gönlü de belki o kadar şendi. Biz ise bu şenlikten küçücük bir hisseyi bulmaya çalışıyoruz. Asırlardan gelen o ruhtan küçük bir hisseyle yaşamak yaşamaya çalışıyoruz.
Benim gönlüm yapılacak yayları düşündükçe gayet şen. Üstümüzde yay yapımını Türkiye de tekrar başlatanların hakkı var. Ben bu hakkın bir kısmını birkaç yay yapabilirsem ödeyebileceğimi düşünüyorum. Gönlümün şen olmasında hepinizin payları var.
HEPİNİZE TEK TEK TEŞEKKÜRLER EDİYORUM. SAĞOLUN VAROLUN...
Şükrü DEMİR (emekli)

İlk yayları Edirne müzesinde gördüm.Ters ve küçük olmaları her zaman aklımı çelmişti.Neden günümüz yaylarına benzemiyor diye...Yıllarca kütüphanelerde araştırdım ihtiyarlara sordum ama nafile..Hiç bir bilgi yoktu..Ta ki 2004'te bilgisayar alıp internet canavarı ile tanışana dek. Ufkum bir anda açıldı..Ama imalat aşaması hakkında bir şeyler öğrendikçe daha da derinlere batmaya başladım.Battıkça çıkmadım adeta bir tutku oldu.Kumar gibi değil,futbol gibi değil,çay-sigara gibi değil ..Apayrı bir zevk...İlk, Adam KARPOWICZ ile yazıştım yay satın almak istedim,birkaç soru sordum ama O'nun ilk işi beni S.Cem DÖNMEZ Bey'e havale etmek oldu. Biraz yazıştık... 2008 de Edirne Müzesindeki tarihi yayları ellerime aldım,büyülendim.Tutku bir arzuya döndü,artık dönüş yoktu benim için....
Rıdvan Hocamla da yazıştım, sağ olsun benim resimlerimi sitesine ekledi. İyi de oldu. Sitesinde Metin ATEŞ beni görmüş tam davet ederken ben ondan hızlı davranıp Kemankeş'e dahil edildim ve ardı sıra Yaşar Metin Hocam beni kulağımdan tuttuğu gibi Kavsi gurubumuza dahil oldum.Yıllardan beri çok şey bildiğimi sanıyordum ama hiç bir şey bilmiyormuşum. Meğer saçma sapan yaylar icat ediyormuşum, Allah'tan fotoğraflarını çekmemişim görseniz ya ağlarsınız ya da gülersiniz ya da beni döverdiniz....Kavsi gurubumuzda başta Yaşar Metin AKSOY Hocam ve diğer Hocalarım ve Arkadaşlarım sayesinde her şeye sıfırdan başladım. İlk işim olarak İlkay Bey ve Cengiz Bey sayesinde ilk çega tutkalımı üretmek oldu. Geceleri siyahlar giyip, akça operasyonuna çıkıyordum. Ovaakçası ararken defalarca köpek saldırısına uğradım. Polislerle başım derde girdi. Hatta Kırklareli'de domuzlar bile kovaladı...Koruculara yalakalık ettim. Ama değdi be...% 20 de olsa Türk yayını yapmasını öğrendim. Kaldı %80...Her şeyden önemlisi ister sanal denilsin, ister internet denilsin, benim için gerçek olan şu ki; asil, mert ve dürüst insanlarla tanıştım.
Bu vesile ile herkese çok teşekkür ederim.
Ercan ÖZEK (memur)

Bütün gelişmeler sevindirici ve ümit verici bir şekilde devam ediyor. Türk yayı silkiniyor ve yüzyıllık uykusundan uyanıyor. Kavsi grubunun çalışmaları sayesinde bir daha kaybolmamak üzere Türk kültürü içinde hak ettiği yeri tekrar alacak. Buna tüm kalbimizle inanıyoruz. Kemankeş